Doyulmayan Dingillikler

Ne kaza ama. Sanki başına gelmiş gibi. Bir heykel yıkılmış diyorlar. Senin miydi? Az kullanılmış, paslanmaz çelikmiş. Hiç duymamıştım böylesini, niye paslanmıyor? Eskimeyecekse bir heykel neye yarar söyle! Açık ara herkesten fena kullanırdım yeminle fena kullanırdım. Sahi, niye bende yok? Yap bi kıyak, şöyle güzelinden  bir tane konduralım oturma odasına. Tapmalık olsun dikkat et, tanrılar dolsun. Girer girmez selam çakası gelsin insanın ki bir işe yarasın. Yontabilir misin tapılası bir şeyler güzelim? Kervanlar yürütse de it öldürmesin. Etliye sütlüye ültimatom versin de dalaşmasın zevkine değil mi? Ahh, karışmasa ya özgürlüğüne... Bu arada, tek bir nefeste kaça kadar sayabilirsin? Şimdi saymaya başlasam inandıramam seni. Geçen eve gittim, yoktun. Hiç olmuyorsun. Bazen bana inat diyorum bu yok oluşlar. Öyle mi cidden? Güzelim, zaten akil adam seçilemedim gelme bu sıralar üstüme. Oturup parçalanmam lazım. Ama havalı bir ad bulamıyorum işte. Yapısal parçalanayım diyorum, onu da kopanlar götürdü. Sen, bir miktar kayboluyorsun. Ben, etrafa bakınıyorum. Bir şey bulamadıkça daha da bakınıyorum. Böyle de bir dingillik işte..