Dünyayı değiştirmek gibi bir niyetim yok. Zaten böyle afili bir istekte bulunmak için hayatı yeterince ıskaladım. Saygın bir adam olmak istemiştim sadece. İnsanların tiksinerek baktıkları ya da bakmamak için çaba gösterdikleri bir adam olmaktan kaçınmaya çalışmıştım. Kel, kavanoz gözlüklü, şişko, kırk beş yaşında bir hesap uzmanını kim umursardı ki?
Ben, kaybetmiş bir adamdım...
Annem ben yirmi yedi yaşımdayken ölmemiş olsaydı hala onunla yaşıyor olacaktım. Deterjan kokan bir evde huzur arayacaktım. Eve gelip televizyon izleyecek, uyuklayacak, yaşlı bir kadının uyarısıyla yatağa yollanacaktım.
Aslınna bakarsınız bunları yıllarca yalnız başıma yapmakta da çok iyiydim. Ama bir şey rutini bozdu, tekere giren bir çomak.
Bir virüs...
Hala hatırlamıyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder