Emperyalizmin Zaferi

Yüzyıllardan beri dünya üzerinde var olan son dönemlerde süslü ismiyle kulağa hoş gelen emperyalizm yine yaptı yapacağını.

Bu hikaye kendi çapında emperyalizmle mücadele eden iki gencin hikayesidir..

Küçük yaşlarda çıkmıştık yola.Emperyalizme karşı duruşumuzda her zaman beraberdik.Orta okul yıllarında sıra arkadaşlığı yaptığımız dönemde karşı duruşumuzla,ruhumuzu ona teslim etmiyor,cebimizdeki parayı onun kirli emellerine teslim etmiyorduk.Bu onurlu yolda tek destekçim sıra arkadaşım,sevgili dostum bu blogunda yazarlarından Fatih'ti.(erkek adam)

Bu anlattıklarımdan çok büyük işler yaptığımızı sanabilirsiniz.Yaptıklarımız bize göre büyük insanlık için küçüktü fakat küçükte olsa birşeyler yapmak hiçbir şey yapmamaktan iyidir.

Karşı duruşumuzda Amerikan işçi tulumlarından türeme 'jeans' denilen kotları giymiyorduk.Kot'un bedeni sıkan,insanı ait olmadığı kalıplar içinde sıkıştıran baskıcı tavrına karşı kendimizi 'kanvas'ın kollarına bırakmıştık.Kanvas insanı kot gibi sıkmıyor rahatlığı ve Anadolu insanı gibi sıcaklığıyla gönüllerimizin sahibi oluyordu.

Emperyalizme karşı olan savaşımızda ikinci direnişimiz 'cüzdan' taşımamaktı.Belki bu duruşumuzda öğrenci ve küçük olduğumuz için üstümüzde yüksek miktarda para taşımamamız etkili olabilir ama yinede yapıyorduk.

Amacımız doğrultusunda günlerimiz mutlu mesut giderken ilk fire dostumdan geldi.Dostum 7.sınıfta dersaneye başlamış,sürekli kanvas giymekten sıkılarak karşı cinsinde verdiği etkiyle ilk kotunu almıştı.Başlarda benden sakladı fakat acı gerçek ortaya sonunda çıktı.Can dostuma konuyla ilgili birşey söylemedim.Onurlu duruşumuzda beni şaşırtmış olsada dostumu bütün özellikleriyle kabullenmeliydim.

Yıllar içinde o kotlarıyla yarım bir emekçi,ben ise dostunun hatasını affetmiş aldığı yaraya rağmen yoluna devam eden mağrur bir adamdım.Sonra hayatıma o girdi..

Değişiyorduk..İkimizde yola ilk çıktığımız zamandan çok farklıydık.Yaşımız ilerlemiş,karşı cinsle olan ilişkimiz başlamıştı.Lise döneminde hayatıma giren ve halada benimle olan güzel insan beni etkilemişti.Sürekli olarak aynı pantolonları giymekten bıkmadınmı ? Şunlara bak hepsinin rengi atmış ? Bi kot alalım artık sana üstünde bi dene beğenmezsen almayız..
Bu sözlere 4 yıl dayanabildim.

Aynaya baktığımda üstümde gri kareli bir gömlek altında ise mavi rengiyle 'kot'um' duruyordu.Yıllarca ona karşı mesafeli duruşuma rağmen duruşu hoşuma gitmişti.Yasak olanın tatlı gelmesi gibi o'na ısınmış sanki yıllardır giyiyormuş hissine kapılmıştım.Mağrur duruşum eksilmişti artık bende 'yarım emekçi'ydim.

İlerleyen yaşla beraber gün gelmiş çatmış reşit olmuştuk.Artık yanımızda nüfus kağıdı taşımak gerekli olduğundan nüfus kağıdını bir şekilde muhafaza etmek şarttı.Öncelerinde arka cebimde taşıdım.Fakat bu yol hem güvenli değil hemde nüfus kağıdını eciş bücüş eden bir yöntemdi.Bu duruma tek çareyi,karşı olduğum başka birşeyi yapmak cüzdan almak sağlıyordu.

Güzel insanın da teşvikiyle cüzdanımıda edindim.Fakat bu sefer kot almak kadar kolay değildi.Dostum hala cüzdan kullanmıyordu.Bu durumu ona açıklamalıydım fakat bir türlü yapamadım.Cüzdanım ve ben dostumdan habersiz gizli gizli güzel bir hayat yaşıyorduk aslında.Artık bozukluklarım kaybolmuyor,nüfus cüzdanım içinde seyahat ediyordu.Cüzdanımla olan ilişkimi dostumdan saklamak için dostuma giderken cüzdanı evde bırakıyordum.Ve birgün olanlar oldu..


Geçenlerde oynadığımız Estonya-Türkiye maçını izlemek için dostuma gitmiştim.Akşam güzel geçiyor,muhabbet süper ayarda gidiyordu.Tuvalete gitmek için ayağa kalktığımda arka cebimde duran şişliği fark etti.Açıklama fırsatı bulamadım..Buğulu gözlerini bana çevirip bu konuyu konuşmayalım dedi.Susmak..Susmak beni her zaman gerginleştirir.Susmak yerine küfürler edip,esip gürlese daha az gerileceğime emindim.


O akşamdan sonra bu konuyu hiç konuşmadık.Artık bende herkes gibi olmuştum.O'nun büyüsü beni takip ettiğim yoldan ayırmış karşı durduklarımı bir bir yaptırmıştı.Artık bende yarım bir emekçiydim.Emperyazlizm yine kazanmıştı..


Fakat herşeye rağmen karşı duruşumuzu dostumla beraber emperyalizmin son ürünü olan,çağımızın vebası 'facebook'u hala kullanmıyoruz..